Webquest: Intrígate a 1ª liña?
- 20
- Out
- 20
Se te intrigaron as primeiras liñas expostas no hall, pero non alcanzaches a velas todas ou non tiveche tempo de anotar aquelas que non coñecías, agora podes contar cunha gran axuda.
Mañá remata o prazo de entrega, aproveita!
- “La primera vez que papá murió todos pensamos que estaba fingiendo”
- “ Call me Ishmael”
- “Lightning has stuck me all my life”
- “It was a black cold day in April and the clocks were striking 13″
- “Where’s papa going with that axe? said Fern to her mother as they were setting the table for breakfast”
- “As Gregor Samsa awoke one morning from uneasy dreams he found himself transformed in his bed into a monstrous vermin”
- “Todas las familias felices se parecen unas a otras; pero cada familia infeliz tieneun motivo especial para sentirse desgraciada”
- “I was born twice: first, as a baby girl, on a remarkably smogless Detroit day in January of 1960; and then again, as a teenage boy, in an emergency room near Petoskey, Michigan, in August of 1974″
- “Whether I shall turn out to be the hero of my own life, or whether that station will be held by anybody else, these pages must show”
- “Yo, señor, no soy malo, aunque no me faltarían motivos para serlo”
- “Lolita, luz de mi vida, fuego de mis entrañas. Pecado mío, alma mía. Lo-Li-Ta”
- “El día en que lo iban a matar, Santiago Nasar se levantó a las 5:30 de la mañana para esperar el buque en que llegaba el obispo”
- “A beleza é vermella coma unha cunca de cereixas.”“
- “Cada vez era máis difícil roubar comida. As mulleres dos postos da praza de abastos estaban atentas aos farrapentos.”
- “Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris.Nescio, sed fieri sentio et excrucior.”
- Xa non tiña nin que soar o despertador, Xeila sabía que eran as cinco da mañá.”
- “Tu quoque litoribus nostris, Aeneïa nutrix, Aeternam moriens famam, Caieta, dedisti.”
- “En esto veo, Melibea, la grandeza de Dios.“
- “Pola minúscula xanela da cela entraba a luz primeira do amencer. O trobador Buserán levaba xa tres días e tres noites naquela soidade..
- “Agora que o meu señor don Merlín dorme plácido ao carón da súa ciencia e dos seus sete saberes, e cando aínda manteño nidias as lembranzas é, se cadra, o momento de que fale por fin do acontecido hai xa tanto tempo en Miranda e do que sempre se me prohibiu falar. Non creo que o meu relato poida xa producir mal ningún ao meu amo. Tan profundo é o seu sono que ninguén de entre nós sabe de certo se é morte ou repouso…
- “Cando eu era aínda moi rapaz, seguíase a falar do caso entre as boas xentes de Auria, cidade onde nacín e outras cousas ocurreran. O caso contábase de moitos xeitos pero todos viñan a casar no final, que decote era o mesmo.”
- “Unha tardiña de verán, Alberto Merlo deulle ao seu cabalo unha merenda de herba fresca, e despóis sentouse no cepo de partir a leñaa lér o xornal. O cabalo merendou, e pasou a sua cabeza por derriba do hombreiro dereito do amo, e con voz humana preguntoulle: –¿Cómo vai o mundo?.”
- “Houbo unha sacudida e o barco comezou a moverse. Sentín o siseo das escaleiras de vapor que a goleta empregaba para saír do porto e chegar a mar aberto onde o vento permitiría navegar a vela..”
- “Je demande pardon aux enfants d’avoir dédié ce livre à une grande personne. J’ai une excuse sérieuse: cette grande personne est le meilleur ami que j’ai au monde. J’ai une autre excuse: cette grande personne peut tout comprendre,même les livres pour enfants.”
Estamos a esperarte na Biblioteca.
Rosa María Villar Villamil